سخن نخست

نگاه استراتژیک و مدیریت استراتژیک به‌طور اختصار یعنی نگاه و مدیریت اولویت‌گرا و تمرکز بر تعدادی از اهداف. با توجه به محدود بودن منابع سازمانی نظیر سرمایه، نیروی انسانی، انرژی و زمان، مدیریت استراتژیک بدنبال آن است که با اولویت‌بندی مسائل و چالش‌های سازمان، تخصیص منابع را به نحوی انجام دهد که سازمان را به دستیابی به حداکثر اهداف تعیین شده نائل کند.

با تدوین برنامه‌ریزی استراتژیک شرکت در سال 1393 که با مشارکت اعضای محترم هیئت مدیره و مدیران محترم ستادی شرکت و نیز با توجه به اهداف تعیین شده در سند برنامه‌ریزی راهبردی ارائه شده از سوی وزارت محترم اقتصادی و دارایی، بررسی و به منصه ظهور رسید. اولویت‌ها و دغدغه‌های استراتژیک سازمان برای رسیدن به چشم‌انداز سال 1414 که همانا سرآمدی در غرب آسیا است، به شرح ذیل تدوین و تصویب شد:

1-  توسعه متوازن پرتفوی شرکت

2-  توسعه بیمه‌های زندگی

3- توسعه بیمه‌های اتکایی

4- وسعه و بهینه‌سازی سرمایه‌گزاری‌ها

5-هوشمندسازی و چابک‌سازی سازمان مبتنی بر فن‌آوری اطلاعات

6- توسعه شایستگی‌ها و دانش سرمایه انسانی

اولویت‌های استراتژیک بالا، همگی با توجه به مطالعه دقیق اسناد بالادستی؛ بررسی بازار رقابت، رقبا و چالش‌های آن؛ و قابلیت‌های سازمانی بیمه ایران تعیین و هدف‌گذاری شده است و بر این باوریم که اگر بیمه ایران به‌عنوان رهبر بازار بیمه بخواهد مسیر تعالی را بپیماید، می‌بایست در هر یک از محورهای یاد شده نهایت تلاش و اهتمام خود را به‌کارگیرد.

به‌عنوان مثال، توسعه متوازن پرتفو مصداقی جز این ندارد که می‌بایست با افزایش سهم حق‌بیمه‌هایی که از منظر بیمه‌گری مرغوب‌ترند و مدت زمان بیشتری نزد شرکت باقی می‌مانند در پرتفو، اسباب ماندگاری و توانگری را فراهم سازیم. اتکای 76 درصدی به بیمه‌های زندگی و ثالث با توجه به رفتار ریسک‌های آنها نمی‌تواند مطلوب شرکت‌های بیمه‌گر باشد و در اهداف استراتژیک شرکت نمی‌گنجد.

امیدواریم همه حوزه‌هایی که اولویت‌های یادشده به‌طور مستقیم و غیرمستقیم به آنها مربوط است، با کنار گذاشتن نگاه‌های بخشی و با در نظر گرفتن منافع سازمان و صنعت بیمه، نسبت به ترجمه اولویت‌ها و دغدغه‌های یادشده به برنامه برای واحدهای خود نسبت به بهبود شاخص‌ها اقدام نمایند.

در این باره در شماره‌های آتی بیشتر خواهم نوشت.

علیه توکلت و الیه انیب

بهروز اسدنژاد